W budownictwie z wielkiej płyty spotkamy dwa systemy wznoszenia budynków. Pierwszy system jest systemem zamkniętym. Ówczesna technologia pozwala bowiem na budowanie budynków małych, o niewielkiej rozpiętości, przez co mieszkania są niewielkie i ciasne. W latach 70-tych zaczęto wznosić budynki w systemie otwartym. Uznawany jest on za znacznie lepszy od swego pierwowzoru. Rozpiętość budynków ulegał powiększeniu. Dzięki temu mieszkania są większe i mają różny układ pomieszczeń. W przeciwieństwie do systemów otwartych łatwiej w tych mieszkaniach zmienić układ pomieszczeń. Ścianki działowe nie stanowią ścian nośnych. Można jest zatem dowolnie przestawiać. Większą wagę przykładano także do spoiw w tych mieszkaniach. Są one bardziej szczelne, i o wiele lepiej utrzymują ciepło, niż mieszkania powstałe w latach 60-tych. Obecnie bloki są dodatkowo ocieplane. W systemach otwartych, nie ma zatem w ogóle mowy o ucieczce ciepła. Rachunki za ogrzewanie w tym budynku będą znacznie niższe niż w budynkach wznoszonych systemem zamkniętym.
